تاثیر استفاده از فرآیند ترکیبی اکسیداسیون شیمایی و بیولوژیکی در تصفیه فاضلاب

در حال حاضر استفاده از روش های ترکیبی برای رسیدن به بازده بالا در تصفیه فاضلاب ها و حذف موثر آلاینده ها بخصوص آلاینده های مقاوم مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق به صورت آزمایشگاهی، فرآیند ترکیبی ازناسیون توسط ازن و اکسیداسیون بیولوژیکی توسط راکتور بیولوژیک چسبیده هوازی در حالتهای مختلف برای تصفیه فاضلاب مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا عملکرد راکتور بیولوژیک رشد چسبیده هوازی به تنهایی مورد بررسی قرار گرفت. فاضلاب سنتزی(استات سدیم به عنوان منبع کربن و از آمونیوم کلراید به عنوان منبع نیتروژن ) با COD اولیه mg/L 300 و نسبت کربن به نیتروژن برابر با 10 مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که نیتریفیکاسیون در بیوراکتور به طور کامل انجام گرفته و راندمان حذف COD برابر 89٪ می باشد. وقتی از ازن به عنوان پیش تصفیه قبل از بیوراکتور استفاده شد، مشاهده گردید که راندمان حذف COD در خروجی سیستم به 94٪ افزایش یافت و مقدار TSS نیز به mg/L 75 کاهش یافت. در مرحله بعد ازناسیون به عنوان تصفیه نهایی بعد از بیوراکتورانجام گرفت و مشاهده شد که راندمان حذف COD در خروجی سیستم به 97٪ افزایش یافت و مقدار TSS نیز به mg/L 35 کاهش یافت. در مرحله آخر ازناسیون به طور همزمان هم به عنوان پیش تصفیه قبل از بیوراکتور و هم به عنوان تصفیه نهایی بعد از بیوراکتور استفاده شد، مشاهده شد که راندمان حذف COD در خروجی سیستم به 3/98٪ افزایش یافت و مقدار TSS نیز به mg/L 20 کاهش یافت.